Afgelopen week reed ik mijn eerste meerdaagse van dit seizoen, de Ronde van Bretagne. Deze ronde is één van de hoger aangeschreven 2.2 koersen van het seizoen en er stond dan ook een behoorlijk deelnemersveld met onder andere de pro-continentale ploegen Bretagne-Séché Environnement en Sojasun. In de eerste etappe werd er heel veel aangevallen, maar kon er niemand ver weg rijden. Uiteindelijk probeerde ik sprinter Rick Zabel nog in een goede positie te brengen, maar dit viel nogal tegen. Rick werd 9e, ikzelf 17e.
In etappe 2 was het verhaal redelijk identiek aan de dag ervoor. Er werd veel aangevallen, telkens zat er iemand van de ploeg mee en telkens kwam het peloton terug. Totdat er op zo'n 50 km koers een groepje de ruimte kreeg met daarbij Nick van der Lijke van onze ploeg. De weg was smal en doordat we met de ploeg allemaal van voren zaten werden alle aanvallen snel geneutraliseerd en kon de groep snel uitlopen. Op het einde schoot het peloton nog in gang maar kwam het net te laat om de overgebleven 2 koplopers terug te pakken. De Oostenrijker Zoidl klopte Nick in de eindsprint, zelf eindigde ik in het peloton als 36e.
Ook de volgende dag werd er weer slag om slinger gedemarreerd, maar eenmaal aangekomen op het plaatselijke rondje was nog steeds alles compleet. Het waaide hard en op het open rondje was het dan ook de hele tijd één lang lint. Uiteindelijk reed ik met een groepje weg, waarna deze groep uit elkaar brak en 4 man wegreden. Ook hier werd er alleen maar op de kant gereden en was er niemand meer in staat om naar deze 4 toe te springen. De 4 bleven enkele seconden voor het peloton, ikzelf eindigde als 18e.
Etappe 4 werd gecontroleerd door de ploeg van de leider Zoidl, totdat het op het plaatselijk rondje weer koers was. Op dit rondje was dit keer niet de wind scherprechter, maar een klim met een stijgingspercentage tot meer dan 20%. Deze klim ging tot de enerlaatste keer redelijk goed, maar in de finale was het zoveel mogelijk schade beperken, uiteindelijk verloor ik 9 seconden op de winnaar en collega-crosser Julian Alaphilippe. Etappe 5 werd gekenmerkt door 2 keer 2 lastige klimmen (overigens was het geen enkele dag vlak en blijft het in Bretagne maar op en af gaan). Vlak voor het laatste tweeluik reed ik lek en kon ik voor de klimmetjes niet meer op tijd opschuiven. Zo verzeilde ik in groep 3, maar op de plaatselijke rondjes konden we weer aansluiten bij het peloton. In de eindsprint werd ik 23e.
De enerlaatste dag was de dag van de tijdrit, ploegmaat Dylan van Baarle won deze, ikzelf eindigde als 8e.
De slotdag was ook de lastigste dag van de week. Eerst enkele steile klimmetjes, gevolgd door een aantal grindstroken, dan weer wat klimmetjes en vervolgens nog een plaatstelijk rondje vergelijkbaar met die van etappe 4. Tot de grindstroken was er weinig gebeurd, maar daar kon het plan om de leider te bestoken met aanvallen toch beginnen. Op strook 2 trok ik ten aanval en op het einde hiervan sloot een groepje van 10 aan (met daarbij ploegmaats Dylan en Nick en o.a. ook Alaphillipe). Zoidl zat niet mee en dus werd er meteen vol doorgereden door Dylan, Alaphilippe schoof mee, maar de rest wilde niet overnemen en dus reden die 2 weg. Een 2e groepje met Zoidl sloot aan en toen we van strook 3 af kwamen bleken van Baarle en Alaphilippe al 1 minuut voorsprong te hebben. De ploeg van Zoidl was niet heel sterk meer en al snel kwamen er weer aanvallen. Eerst kwam ik nog weg met een duo van Sojasun en ook Zoidl, maar dit gat werd snel weer gedicht. Daarna reed ik samen met Nick en nog 3 anderen weg en leek het er op dat de ploeg van Zoidl helemaal gebroken was. Het was Zoidl zelf die toen het gat dichtte, waarna het duo vooraan weer verder uitliep. Op het plaatselijke rondje bleek Zoidl toch echt de sterkste te zijn, want met 2 anderen reed hij naar het kopduo toe. In de laatste ronde, op het slotklimmetje, brak het overgebleven peloton in stukken en ik eindigde achterin als 40e.
Uiteindelijk won Zoidl het eindklassement. Nick werd 2e en Dylan 4e, zelf werd ik door mijn goede tijdrit nog 12e in het eindklassement. Nick werd nog beste jongere, Dylan won het berg-, tussensprint- en combinatieklassement en de ploeg won het ploegenklassement. De vorm is dus weer iets beter geworden, zondag Voerendaal, waarna ik hopelijk met een goede vorm aan Olympia's Tour kan beginnen.