Mathieu van der Poel heeft de 114e editie van Milaan-San Remo gewonnen. Hij sprong op de top van de Poggio met een snedige versnelling door en liet Ganna, Pogacar en Van Aert achter zicht. De vier kleppers hadden zich in de laatste 1,5 kilometer van de beklimming licht afgescheiden. In de afdaling knalde van der Poel door en kwam met zo’n tien seconden voorsprong aan op de Via Roma. De voorsprong op de meet was vijftien seconden. Ganna werd tweede voor Wout van Aert en Pogacar,
Milaan-San Remo scenario
Het profiel was als vanouds, behalve dan de startplaats. Die lag nu in Abbiategrasso. Ook het scenario is wel een beetje bekend. Er ontstond een kopgroep met de Nederlander Jan Maas en zijn ploeggenoot Alexandre Balmer. Verder Charrin, Riabushenko, Zoccarato, Tonelli, Rivi, Maestri en Negasi Haylu Abreha. De maximale voorsprong was 3:20 minuten. Geen grote voosprong dus. Maar dat kwam ook omdat er snel controle kwam van de ploegen van Van der Poel/Philipsen, van Aert en Pedersen.
Cipressa en Poggio
Op de Cipressa namen de troepen van UAE Emirates de kop. Felix Großschartner leidde de dans en zorgde voor wat schifting, maar veel renners konden nog volgen. Net voor de top schoof Mathieu van der Poel naar voren om als eerste aan de afdaling te beginnen. De Nederlander kwam, samen met ploeggenoot Søren Kragh Andersen en Matteo Trentin, met een kleine voorsprong beneden, maar zette niet door.
Ver voor de voet van de laatste beklimming van de dag was de Duitser echter alweer tot de orde geroepen. Met een relatief groot peloton werd begonnen aan de helling. Bahrain Victorious – de ploeg van titelverdediger Matej Mohoric – draaide met meerdere renners als eerste op, maar ook de andere grote favorieten zaten goed voorin. Uiteindelijk pakten de vier genoemde renners een beslissende voorsprong met Van der Poel als winnaar
Mike tot Cipressa
De supporters van Mike konden hem vandaag maar slecht ontdekken in het peloton. Een goed teken of niet ? Op de Cipressa zat hij rond een 30e plek.
Mike: “Ja, dat klopt. Ik probeerde op dat moment bij Biniam te blijven, maar die zat eigenlijk al goed zonder mijn hulp. Zo kon ik wel nog helpen als het nodig zou zijn. Maar hij draaide al in een prima positie de Cipressa op. Toen voelde ik wel dat het erop zat voor mij. Voelde me nog niet fit genoeg. In de eerste koersuren voelde je dat minder, dan zit je in de buik van het peloton. Toen de eerste hellingen eraan kwamen, merkte ik dat het nog niet 100% was."
De uitslag: