Mike zat vandaag mee in de aanval. Al vroeg trok hij met tien andere renners in de aanval. De namen: bergtruidrager Davide Bais, Gianni Vermeersch, Georg Zimmerman, Nikias Arndt, Krists Neiland, Casper Pedersen, Clément Russo, Alessandro De Marchi, Valentin Ferron en Quinn Simmons. Ze kregen maximaal 3,5 minuut. Maar dat was te weinig om voorop te blijven in de rit, waar regelmatig een steile puist opdoemde. Op veertig kilometer van de streep waren ze eraan voor de moeite. Mike werd uiteindelijk 54e op 11:46 minuten. In het klassement staat hij 65e.
Roglic
Deze zesde rit werd gewonnen door Primoz Roglic. De Sloveen won ook al de vierde en de vijfde etappe in deze Tirreno-Adriatico. In de zogenoemde Tappa dei Muri, een heuvelrit met een hele rits aan kuitenbijters, was hij de snelste in de sprint van een elitegroepje.
Jumbo maakt flink tempo
De aanvallers werden vooral teruggepakt door Jumbo-Visma, dat doortrok op de klimmetjes richting aankomstplaats Osimo, waar de renners voor de daadwerkelijke finish al enkele keren passeerden. Wout van Aert, die de troepen aanvoerde met Primoz Roglic in zijn wiel, zorgde voor een flinke schifting. Een groepje van zo’n twintig renners begon aan de laatste ronde.
Ook kwartet haalt het niet
In laatste twintig kilometer nam een klein groepje de benen. Guillaume Martin trok als eerste in het offensief en kreeg het gezelschap van Alex Aranburu, Carlos Verona en Aleksandr Vlasov. Omdat de vier op een gegeven moment zo’n halve minuut te pakken hadden, moest Jumbo-Visma achtervolgen. Mede door een versnelling van INEOS Grenadiers was het verschil voor het begin van de slothellingen flink gereduceerd. Toen de vier daadwerkelijk bij de lurven waren gegrepen, kwam er een aanval van Mikel Landa. Hij kreeg gezelschap van Roglic, Enric Mas, João Almeida, Tao Geoghegan Hart, Michael Woods, Giulio Ciccone en Vlasov. In de sprint was de Sloveen opnieuw dee sterkste.
Te weinig ruimte
Mike: “Ik zat vandaag mee en dat was een mooie kans. Het plan was om mee te zitten. Eerst ging Sven Bystrom mee en daarna Bonifazio. Bij de beslissende jump waren Georg Zimermann en ik mee. We kregen alleen heel weinig ruimte, dus we wisten al dat het er niet in zat. Toen was het gewoon wachten totdat de koers zou ontploffen van achteren.”
De uitslag: